responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 477

آيه متعه

آيه تمتع

(آيه متعه)

(آيه 24 سوره نساء، در باره جواز ازدواج موقت)

آيه 24 سوره نساء را آيه تمتع يا آيه متعه مى‌گويند:(()… فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا) ؛ "… و زنانى را كه متعه كرده‌ايد مهرشان را به عنوان فريضه‌اى به آنان بدهيد و بر شما گناهى نيست كه پس از [تعيين مبلغ] مقرر با يكديگر توافق كنيد [كه مدت عقد يا مهر را كم يا زياد كنيد] مسلما خداوند داناى حكيم است".

متعه زنان (ازدواج موقت) در اين آيه، جايز دانسته شده است؛ به همين جهت اين نوع ازدواج در زمان رسول اکرم (ص) ميان مسلمانان رايج بود و گروهى از آنان هم در آن زمان به اين نوع ازدواج اقدام کردند و در اين زمينه، سخنان بسيارى از صحابه در مدارک اهل‌تسنن وجود دارد. عمربن خطاب ازدواج موقت (صيغه) را در زمان حکومت خويش برانداخت و گفت: متعتان کانتا على عهد رسول‌الله عليه‌السلام و أنا أنهى عنهما و أعاقب عليهما؛ متعة الحجّ و متعة النساء؛ دو متعه در عهد رسول‌الله (ص) بود که من از آن‌ها نهى و به آن‌ها مجازات مى‌کنم؛ يکى حج و ديگرى متعه نساء است ولى روايات فراوانى از ائمه اطهار در حلّيت ابدى ازدواج موقت (متعه) نقل شده است.


[1]فخر رازي ، محمد بن عمر ، 544 - 606ق.;التفسيرالكبير;جلد10;صفحه 48
[2]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد3;صفحه 335
[3]خويي ، ابوالقاسم ، 1278 - 1371;البيان فى تفسيرالقرآن;صفحه 333
[4]منصور ، عبدالحميد يوسف;نيل الخيرات فى القراءات العشرة;جلد4;صفحه 271
[5]شرتوني ، سعيد ، 1849 - 1912;اقرب الموارد فى فصح العربيه و الشوارد;صفحه 351و339
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 477
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست