نوشت افزار وحي

نوشت‌افزار قرآن

(نوشت افزار وحي)

(اشياى مورد استفاده براى کتابت قرآن در صدر اسلام)

در زمان نزول قرآن در منطقه حجاز به‌ويژه مکه که از مراکز مهم تجارى آن زمان بود، کاغذ (قرطاس) کم و بيش وجود داشت؛ ولى از کتابت قرآن روى کاغذ گزارشى نرسيده است و آيات وحى الهى همانند ديگر مکتوبات عادي، روى هرچه قابليت نگارش و تحرير داشت، نوشته مى‌شد؛ مانند:

1. اَديم: پوست پيراسته و دباغى‌شده؛

2. اَضلاع: (جمع ضلع) استخوان دنده حيوانات؛

3. اَقتاب: چوب‌هايى که بر پشت شتر مى‌نهادند؛

4. اَکتاف: (جمع کتف) استخوان کتف حيوانات؛

5. رقاع: (جمع رقعه) پوست يا برگ پاره‌اى از درختان؛

6. عُسُب: (جمع عسيب) شاخه‌هاى بى‌برگ خرما؛

7. قضيم: پوست سپيدرنگ؛

8. حرير: پارچه ابريشمى؛

9. لخاف: (جمع لخافه) صفحه‌هاى نازک و سپيد سنگ؛

10. لوح: صفحه پهنى از چوب، استخوان يا غير آن؛

11. کُرناف: بيخ شاخه درخت خرما که پس از بريدن بر تنه باقى مانَد.