نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 4664
نزاهت
نزاهت
(پيراستن هجو و ذمّ از الفاظ فحش)
«نزاهت» از اسلوب بديعى قرآن و به معناى پاکيزگي، مبرّا بودن از امر بد
و ناشايست، و در علم بديع، سخن هجوى است که از الفاظ زشت، پيراسته باشد؛ مانند:(وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ
بَيْنَهُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُم مُّعْرِضُونَ)سپس مىفرمايد:((أَفِى قُلُوبِهِم مَّرَضٌ
أَمِ ارْتَابُوا أَمْ يَخَافُونَ أَن يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَرَسُولُهُ بَلْ
أُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ) ؛ )"و چون به سوى خدا و پيامبر او خوانده شوند
تا ميان آنان داورى كند بناگاه دستهاى از آنها روى برمىتابند… آيا در دلهايشان بيمارى استيا شك دارند يا از آن مىترسند كه خدا و فرستادهاش
بر آنان ستم ورزند [نه] بلكه خودشان ستمكارند" (نور// 48 و 50).
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 329و284
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 4664