مفسّران علمي

مفسّران علمي

(مفسّران داراى روش تفسير علمى)

روش تفسير علمي، مورد اهتمام شمارى از مفسران است. اسامى تعدادى از آنان به شرح ذيل است:

1. محمد بن عمر بن حسين رازى معروف به فخر رازى (م 603 ق) صاحب تفسير مفاتيح‌الغيب (تفسير کبير، تفسير فخر رازي)؛

2. شيخ محمد سيد طنطاوى جوهرى (1928-2010 م) صاحب تفسير الجواهر فى تفسيرالقرآن الکريم (تفسير طنطاوي)؛

3. احمد بن مصطفى مراغى (م 1371ق) صاحب تفسير مراغي؛

4. سيد محمود طالقانى (م 1399 ق) صاحب تفسير پرتوى از قرآن؛

5. عبدالکريم بى‌آزار شيرازي، صاحب تفسير کاشف با همکارى دکتر سيد محمدباقر حجتي؛

6. محمد عبدالمنعم جمال، صاحب تفسير الفريد للقرآن المجيد؛

7. محمد بن احمد اسکندرانى (م 1306 ق) صاحب تفسير کشف‌الأسرار‌ النورانيّة القرآنيّة (مشتمل بر تفسير بخشى از قرآن)؛

8. سعيد حوى (م 1411 ق) صاحب تفسير الأساس فى التفسير.

نيز ر.ک: تفسير علمى؛ تفاسير علمى.