responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 451

آيه فراش

آيه فراش

(آيه ادعايي مدعيان نسخ تلاوت، در باره الحاق فرزند به زوج)

در برخي از منابع معتبر اهل سنت از قول عمر عباراتي نقل شده که عمر مدعي بود اين عبارات، آياتي از قرآن هستند که در زمان پيامبر (ص) قرائت مي‌کرديم ولي بعد از رحلت آن حضرت مورد غفلت واقع شد و در مصاحف ثبت نشد. مطابق برخي از اين نقل‌ها عمر مي‌گويد اگر خوف اين را نداشتم که بگويند عمر چيزي بر قرآن افزود دستور به درج اين آيات در مصاحف مي‌دادم!

اين اخبار، مورد استناد کساني واقع شده که قائل به وقوع نسخ تلاوت در قرآن هستند.

يکي از موارد ادعايي عمر، عبارتي است که از آن به «آيه فراش» ياد شده و به اين شرح است: «الولد للفراش و للعاهر الحجر؛ فرزند به صاحب فراش خود ملحق است و سزاى زناکار سنگ است». مفاد حديث اين است که در صورت اختلاف و اتهام ولادت فرزند از راه زنا، بچه ملحق به زوج است.

در پاسخ، گفته شده که اين عبارت، بدون شک، حديثى نبوى است که ابوهريره، حسن و ابوسلمه از پيامبر (ص) نقل کرده‌اند، و در اذهان تمام مسلمانان مرتکز است.

نيز ر.ک: آيه رجم.


[1]معرفت ، محمد هادي ، 1309 -1385.;التمهيد فى علوم القرآن;جلد8;صفحه 139
[2]عاملي ، جعفر مرتضي ، 1944 -;حقايقى مهم پيرامون قرآن كريم;صفحه 289
[3]خرمشاهي ، بهاء الدين ، 1324 -;قرآن پژوهى(هفتادبحث وتحقيق قرآنى);صفحه 107
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 451
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست