مبهمات اشخاص

مبهمات اشخاص

(ذکر اشخاصى در قرآن به غير اسم صريح آن‌ها)

يکى از انواع مبهمات قرآن، مبهمات اشخاص است؛ چه شخص زن باشد يا مرد، فرشته باشد يا جن، يک نفر باشد يا بيشتر.

سيوطى بيش از دويست آيه را ذکر مى‌کند که در آن‌ها اسامى اشخاص ابهام دارند؛ از جمله:

1. (وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً)((بقره// 72) که منظور از )«نفساً» عاميل است؛

2.((وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْهُمْ))(بقره// 129) . «رسول» در اين آيه به حضرت محمد (ص) اشاره دارد؛

3.((إِذْ قَالُواْ لِنَبِيٍّ لَّهُمُ))(بقره// 246) . «نبى» همان شموئيل است؛

4.((مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللّهُ))(بقره// 253) . منظور از «من» در اين‌جا حضرت موسى (ع) است؛

5.((الَّذِى حَآجَّ إِبْرَاهِيمَ فِى رِبِّهِ))(بقره// 258) . «الذي» همان نمرود است؛

6.((أَوْ كَالَّذِى مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ))(بقره// 259) . مصداق «الذى» عزير يا ارمياء يا حزقيل است.