responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 4093

لغات سرياني قرآن

كلمات سرياني قرآن

(لغات سرياني قرآن)

(کلماتى از قرآن، به زبان سريانى)

«سريانى» نام قومى سامى‌نژاد است که با اقوام آرامى خويشاوند بوده‌اند و لهجه آنان را نيز سريانى مي‌نامند. اين لهجه در شمال عراق متداول است.

کلماتى در قرآن کريم به زبان سريانى منسوب است؛ هرچند پاره‌اى از اين کلمات به سريانى اختصاص ندارد و در بعضى ديگر از زبان‌هاى سامى نيز هست.

کلمات سريانى قرآن کريم به نقل از سيوطى در کتاب المتوکلي به قرار ذيل است:

1. سَرِيّاً: نهر، جوى آب:((قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا))(مريم// 24)؛

2. طه: ‌اى مرد (طه// 1)؛

3. جنّات عَدْن: (توبه// 72)؛

4. فردوس: باغ‌هاى انگور (کهف// 107)؛

5. الطور: جبل، کوه:((وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ))(نساء// 154)؛

6. هون: نرمى و بردبارى:((وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا))(فرقان// 63)؛

7. هيت لک: بيا! براى تو هستم: (قَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللّهِ)((يوسف// 23)؛ )

8. لات: نيست:((وَلَاتَ حِينَ مَنَاصٍ))(ص// 3)؛

9. ربّانيون و ربّيّون:((وَلَكِن كُونُواْ رَبَّانِيِّينَ))(آل‌عمران// 79)؛((وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ))(آل‌عمران // 146)؛((أَسْلَمُواْ لِلَّذِينَ هَادُواْ وَالرَّبَّانِيُّونَ) (مائده// 44 و 63)؛)(لَوْلاَ يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالأَحْبَارُ) (مائده// 63)؛

10. رَهو: ساکن و آرام:((وَاتْرُكْ الْبَحْرَ رَهْوًا) ؛ «و دريا را هنگامى که آرام است پشت سرگذار» (دخان// 24)؛ )

11. سُجَّد: سربه زير و سجده‌کنان: (وَادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّداً) (بقره// 58)؛ و نيز: نساء// 154؛ اعراف//161؛

12. قيّوم: آن که به خواب نمى‌رود: (اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ)((بقره// 255)؛ )

13. اسفار: کتب:((كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا))(جمعه// 5)؛

14. قُمَّل: مگس‌ها:((فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ))(اعراف// 133)؛

15. يَم: دريا: (فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِى الْيَمِّ) (اعراف// 136)؛

16. شهر: ماه: (إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا) (توبه// 36)؛

17. صلوات: کنيسه‌ها، عبادتگاه يهوديان:((وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ))((حج// 40)؛ )

18. آزر:((وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لأَبِيهِ آزَرَ))(انعام// 74)؛

19. قنطار: پوست گاو پر از طلا و نقره (آل‌عمران// 75).

نظرهاى ديگرى نيز درباره بعضى از اين کلمات گفته شده است که بايد به کتاب‌هاى لغت مراجعه شود.

نويسنده کتاب القرائات القرآنيه کلمات منسوب به سريانى را به دو دسته تقسيم کرده است:

1. کلماتى که درباره آن‌ها ديدگاه‌هاى کميابى گفته نشده است؛ مانند: دين، موسي، سجدا، طور، عيسي، احد، اسماعيل، شهر، قنطار، ربانيون، يم، عدن، هون، رهواً و اسفار؛

2. کلماتى که گرچه به سريانى منسوب است، ولى وجوه شاذى نيز درباره آن ذکر شده است؛ مانند: کرسي، قيوم، ربّيّون، مهيمنا عليه، قُمّل، هيت لک، اللوح، ابراهيم.


[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;المتوكلى فيماوردفى القرآن باللغات;صفحه (103-114)
[2]شاهين ، عبد الصبور;القراءات القرآنية فى ضوءعلم اللغة الحديث;صفحه 315
[3]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد2;صفحه 132
[4]قلعه جي،محمدرواس;لغة القرآن الكريم;صفحه (19-30)
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 4093
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست