كلمات هندي قرآن

كلمات هندي قرآن

(کلماتى از قرآن، به لغت اهل هند)

زبان هندى از جمله زبان‌هاى آريايى است که زبان‌شناسان آن را از مجموعه زبان‌هاى هندى ايرانى و از خانواده زبان‌هاى هندى اروپايى قلمداد مى‌کنند.

کلمات قرآنى ذيل به هندى منسوب است:

1. ابلعي: بنوش:((يَا أَرْضُ ابْلَعِى مَاءكِ))(هود// 44)؛

2. طوبى: بهشت:((طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ))(رعد// 29)؛ (سيوطى اين اسم را در شمار اسامى حبشى نيز ذکر کرده است)

3. سندس: حرير نازک (کهف// 31؛ دخان// 53؛ انسان// 21).

نويسنده کتاب القرائات القرآنية کلمه «ابلعي» را بدون اختلاف، هندى دانسته، اما کلمه «طوبي» را لغتى شمرده است که مخالفت‌هاى ضعيفى هم درباره آن هست.