كلمات مؤنث قرآن

كلمات مؤنث قرآن

(الفاظ مؤنث (حقيقى يا مجازى) به کار رفته در قرآن)

مؤنث حقيقى، اسمى است که نام يا وصف انسان يا حيوان ماده باشد؛ مانند: امرأة و حليمه.

مؤنث غيرحقيقى يا مجازى، اسمى است که متعلق به جنس ماده انسان يا حيوان نباشد؛ بلکه از روى قرارداد و اصطلاح، مؤنث ناميده شود؛ مانند: ظلمة و أرض.

مؤنث لفظى، اسم مذکرى است که علامت تأنيث داشته باشد؛ مانند: حمزه، طلحه و معاويه.

مؤنث معنوى، مؤنث حقيقى است؛ ولى علامت تأنيث ندارد؛ مانند: مريم و کلثوم.

در قرآن کريم اقسام مختلف مؤنث به کار رفته است؛ مانند: فاضلة، ناقة، أرض و شمس.

علامت تأنيث اسم سه چيز است:

1. «ت»؛ مانند: فاضلة و جارية؛

2. الف مقصورة؛ مانند: ليلى و کبرى؛

3. الف ممدودة؛ مانند: زهراء و حمراء.