نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3932
كريم (قرآن)
كريم (قرآن)
(يکى از اوصاف قرآن)
«کريم» از نامها و صفات قرآن است.
«کريم» از «کرم» به معناى شرافت، گرانمايگي، بخشندگى و بزرگى است؛ بنابراين،
کريم يعنى شريف، نفيس و عزيز، و قرآن کريم يعنى قرآن شريف، گرانقدر و محترم.
در آيه 77 سوره واقعه آمده است:(إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ) . طبرسى ذيل اين آيه مىنويسد: کريم به معناى عامالمنافع
و کثير الخير است؛ زيرا هر کس آن را تلاوت و به آن عمل کند، به اجر بزرگ و خير زياد
مىرسد.
برخى گفتهاند اتصاف قرآن به «کريم» به لحاظ مقام والا و ارجمند آن نزد
پروردگار يا به لحاظ اين است که با تکرار تلاوت، تازگى و طراوت خود را از دست نمىدهد.
[1]ابن منظور ، محمد بن مكرم ، 630 -
711ق.;لسان العرب;جلد12;صفحه 75
[2]قرشي بنابي ، علي اكبر ، 1307 -;قاموس
قرآن;جلد6;صفحه (103-104)
[3]فخر رازي ، محمد بن عمر ، 544 - 606ق.;التفسيرالكبير;جلد29;صفحه
(191-192)
[4]طبرسي ، فضل بن حسن ، 468 - 548ق;مجمع
البيان فى تفسيرالقرآن;جلد9;صفحه 226
[5]طباطبايي ، محمد حسين ، 1281 - 1360;الميزان
في تفسير القرآن;جلد19;صفحه 137
[6]مصباح ، محمد تقي ، 1313 -;قرآن شناسى;جلد1;صفحه
60
[7]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه 274
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3932