نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3906
قواعد قرائات
قواعد قرائات
(معيارهاى عالى يا نازل بودن اسناد قرائات)
سيوطى در الاتقان بخشى مستقل در شناخت
اسناد عالى و نازل قرائات گشوده و با الهام از قواعد حديث و بهرهگيرى از تقسيمات و
ملاکهاى موجود نزد محدثان و کتب علوم حديث (علم رجال و درايه) به تقسيمبندى قرائات
و تاسيس ملاکهايى تحت عنوان قواعد قرائات (مشابه با قواعد حديث) اقدام کرده است و
آن را از ابتکارات خود برمىشمارد. بر اين اساس، پنج قسم علوّ براى قرائات به شرح ذيل
ذکر شده است:
1. اندک بودن وسائط سند قرائت به پيامبر
(ص) و ضعيف نبودن آنها (اين قسم، افضل انواع علوّ است) ؛
2. کم بودن وسائط سند قرائت به يکى قرّاي
سبعه؛
3. اندک بودن وسائط سند قرائت به يکى
از کتب مشهورى که در موضوع علم قرائات نگاشته شده است؛ مثل:(التيسير في القراءات السبع)تأليف: الامام ابي عمرو عثمان بن سعيد الداني، و
حرز الأماني و وجهالتهاني مشهور به: الشاطبيه («قرائت» و «روايت » و «طريق» و «وجه» اقسام فرعى اين قسم شمرده مىشوند)
؛
4. تقدم وفات شيخ قرائت در يک سلسله در مقايسه با شيخ قرائت ديگر که قرين
و همرتبه او است؛
5. تقدم وفات شيخ بدون توجه به ملاک ديگر يا شيخ ديگر.
نيز ر.ک: قرائت قرآن؛ قرائات؛ ضوابط قبول قرائات.
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه (254-257)
[2]سبحاني ، جعفر ، 1308 -;برهان رسالت;صفحه
101
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3906