قصه فرعون و هامان

قصه فرعون و هامان

(سرگذشت قرآنى فرعونِ زمان موسى (ع) و هامان وزير او)

فرعون لقب پادشاهان قديم مصر است؛ اما فرعونى که در زمان ولادت حضرت موسى (ع) بر مصر حکومت مى‌کرد، در کتاب‌هاى تاريخ دوره اسلامى، قابوس بن مصعب ناميده شده است، و عبرانيان او را فرعون تسخير مى‌نامند. به زعم اکثر مورخان، فرعون تسخير، رامسس يا رعمسيس دوم است. او سوّمين نفر از سلسله نوزدهم فراعنه مصر بود. کلمه «فرعون» در قرآن کريم 74 بار ذکر شده است.

هامان، آن‌گونه که از قرآن کريم استفاده مى‌شود، وزير معروف فرعون بود و تا آن حد در دستگاه حکومت فرعون نفوذ داشت که در قرآن کريم (قصص// 6) از لشکريان مصر، به لشکريان فرعون و هامان ياد شده است. در قاموس کتاب مقدس نيز هامان نام وزير اول خشايارشاه معرفى شده که وى با يهود دشمنى داشته است و چون مُردخاى به وى تعظيم نکرد، دستور قتل عام يهود را صادر کرد. نام «هامان» شش بار در قرآن کريم ذکر شده است.

اما داستان فرعون و هامان - آن‌گونه که در آيات 38 تا 42 سوره قصص ذکر شده است - به‌اين قرار است: پس از آن‌که آوازه پيروزى موسى (ع) بر ساحران در سراسر مصر پيچيد، موقعيت فرعون سخت به خطر افتاد؛ از اين رو، به اطرافيان خود اعلام کرد خدايى جز او براى آن‌ها سراغ ندارد! و به هامان وزير خود دستور داد قصر و برجى بسيار مرتفع براى او بسازد تا بالاى آن رفته، شايد از خداى موسى (ع) خبرى پيدا کند.