responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 3541

غلو ادبي قرّا

غلو ادبي قرّا

(تکيه قاريان بر استنباط‌هاى ادبى خويش؛ از عوامل اختلاف قرائات)

يکى از عوامل مؤثر در پيداشدن اختلاف قرائت‌ها، اطلاعات و معلومات ادبى برخى از قاريان بوده است که با خودپسندى و اتکا بر معلومات خويش و بر پايه قواعد مقبول آنان در ادبيات عرب قرائت خاصى را اختيار کرده‌اند؛ هرچند آن قرائت، شاذ و برخلاف مشهور يا مخالف با رسم‌الخط باشد.

از ميان آن‌ها ابوبکر عطاء شاگرد ابن‌شنبوذ است که دانشمندترين مردم زمان خود در نحو و قرائت به شمار مى‌رفت؛ لذا به قرائت‌هاى مشهور و آن‌چه از طريق نقل وارد شده بود توجهى نداشت و قرائتى را مى‌پذيرفت که خود او آن را صحيح و با سياق و معناى آيه مناسب مي‌دانست.

وى کلمه «نَجِيّاً» در آيه((فَلَمَّا اسْتَيْأَسُواْ مِنْهُ خَلَصُواْ نَجِيًّا))(يوسف// 80) را «نجبا» مى‌خواند که مورد اعتراض شديد فقها و حاکم وقت قرار گرفت.

اکثر قرائت‌هاى دانشمندان علم نحو مانند کسايى را که قرائتى اختيار مى‌کردند مي‌توان مبتنى بر همين عامل (خودپسندى و اتکا به معلومات شخصى) دانست.

بسيارى از دانشمندان علم نحو و اديبان عرب، قاريان را به کمى معلومات ادبى و خطا در قرائت متهم مى‌کردند و بر قرائت‌هاى آنان که با قواعد زبان عرب مخالف بود خط بطلان مى‌کشيدند.


[1]معرفت ، محمد هادي ، 1309 -1385.;التمهيد فى علوم القرآن;جلد2;صفحه 31
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 3541
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست