responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 345

آيه بعث

آيه بعث

(آيه 115 سوره مؤمنون، در باره هدفدار بودن خلقت انسان)

آيه 115 سوره مؤمنون را آيه عبث و نيز آيه بعث مى‌گويند. وجه نامگذارى آن، به کار رفتن کلمه عبث و دلالت اين آيه بر بعث و قيامت است:((أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ) ؛ )آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريده‌ايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمى‌شويد .

آيه شريفه براين دلالت دارد که افعال الهى معلل به غرض است؛ يعنى افعال الهى از روى حکمت و مصلحتى صورت مى‌گيرد که به بندگان بازمى‌گردد؛ زيرا خداوند سبحان غنى بالذات است؛ به اين ترتيب که يکى از افعال الهي، خلقت اين عالم است، و اگر بدون غرض بود، عبث و لغو پيش مى‌آمد؛ و صدور قبيح از حق تعالى محال است.

آيه شريفه بر قيامت و معاد نيز دلالت دارد؛ زيرا اگر معاد و بعثى در کار نباشد، زندگى دنيا عبث و بيهوده خواهد بود؛ چون زندگى اين جهان با تمام مشکلاتش و با اين همه تشکيلات و مقدماتى که خدا براى آن چيده است، اگر صرفاً براى همين چند روز باشد، پوچ و بى‌معنا خواهد بود.

اين آيه شريفه همچنين بر عدل الهى و تنزيه خداوند از فعل قبيح دلالت دارد.


[1]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد14;صفحه (443-444)
[2]منصور ، عبدالحميد يوسف;نيل الخيرات فى القراءات العشرة;جلد15;صفحه (70-71)
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 345
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست