نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3302
ضمير متصل
ضمير متصل
(ضمير همراه و متصل به اسم يا فعل يا
حرف)
ضمير به اعتبارى يا متصل است يا منفصل.
ضمير متصل آن است که همراه اسم، فعل يا حرف مىآيد و مستقل نيست؛ مانند ضمير «ک» در((مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ
وَمَا قَلَى) ؛ «پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است» (ضحي// 3) . در اين
آيه «ک» در «ودّعک» و «ربّک» ضمير متصل است. )
تا زمانى که آوردن ضمير متصل ممکن باشد، ضمير منفصل به کار نمىبريم. آوردن
ضمير متصل در دو مورد ممکن نيست:
2. پس از إلاّ؛ مانند:(وَقَضَى
رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ)(اسراء// 23) .
[1]بستاني ، بطرس ، 1898 - 1969;محيط المحيط
قاموس مطول للغة العربية;صفحه 973
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد2;صفحه 334
[3]جمعي از محققان;قاموس القرآن الكريم(المدخل);جلد2;صفحه
2261
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3302