responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 330

آيه امانت

آيه امانت

(آيه 72سوره احزاب، در باره پذيرش امانت الهى توسط انسان)

آيه 72 سوره احزاب را آيه امانت مى‌گويند:((إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا) ؛ )ما امانت [الهى و بار تكليف] را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه كرديم پس از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناك شدند و[لى] انسان آن را برداشت راستى او ستمگرى نادان بود .

درباره واژه اصلى اين آيه (امانت) معانى و تأويلات چندى گفته‌اند:

1. امام صادق (ع) آن را ولايت امام على (ع) دانسته است.

2. ابن‌عباس و مجاهد، آن را به معناى احکام و فرايضى الهى گرفته‌اند.

3. فرمانبردارى از دستور خدا.

4. گروهى آن را به عقلى که ملاک تکليف و مناط ثواب و عقاب است تفسير کرده‌اند.

5. برخى ديگر آن را امانت‌هاى مردم و وفاى به عهد آنان دانسته‌اند.

6. عده‌اى آن را معرفت خدا شمرده‌اند.

7. علامه طباطبايى امانت را ولايت الهي مى‌داند.


[1]خرمشاهي ، بهاء الدين ، 1324 -;دانش نامه قرآن وقرآن پژوهى;جلد1;صفحه (77-78)
[2]منصور ، عبدالحميد يوسف;نيل الخيرات فى القراءات العشرة;جلد16;صفحه 348
[3]سبحاني ، جعفر ، 1308 -;الايمان والكفرفى الكتاب والسنة;جلد1;صفحه 245
[4]مكارم شيرازي ، ناصر ، 1305 -;تفسير نمونه;جلد17;صفحه (450-456)
[5]فخر رازي ، محمد بن عمر ، 544 - 606ق.;التفسيرالكبير;جلد25;صفحه 234
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 330
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست