صوت وحي

صوت وحي

(صداهاى همراه با برخى از اقسام نزول وحى)

صوت وحى را به صداهايى همچون بانگ جرس يا آواى کوبيدن دو فلز به هم يا صدايى شبيه صداى وِزوِز زنبور عسل تشبيه کرده‌اند؛ آن‌گاه که رسول گرامى اسلام (ص) هنگام دريافت وحى به طور مستقيم آن را مى‌شنيد و در حقيقت اين صداها مقدمه نزول وحى بود و رسول گرامى (ص) را براى ارتباط مستقيم با غيب و شنيدن وحى آماده مى‌ساخت.

حارث بن هشام از رسول گرامى (ص) پرسيد: «يا رسول‌الله! وحى چگونه بر شما نازل مى‌شود؟ » حضرت فرمود: «گاهى همانند صداى زنگ که آن سخت‌ترين نوع وحى بر من است و گويا بندهاى من از هم مى‌گسلد و در اين هنگام مطالب وحى شده را حفظ مى‌کنم. زمانى نيز فرشته در مقابل من مجسم مى‌شود و با من سخن مى‌گويد و گفته‌هاى او را درک و حفظ مى‌کنم، که اين نوع از وحى بر من آسان‌تر است».

ابن‌عباس مي‌گويد: «هنگامى که وحى نازل مى‌شد، صداى آن مانند فرود آمدن آهن بر سنگى سخت بود و بر اثر آن اهل آسمان صيحه مى‌زدند».

ابن‌سعد نقل مى‌کند: «وقتى خداوند به وحى سخن مى‌گفت، اهل آسمان‌ها صداهايى همچون صداى فرود آمدن زنجير بر سنگى سخت مى‌شنيدند و از بيم آن به فزع و بى‌هوشى دچار مى‌شدند».