نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3279
صفت نفث
صفت نفث
(دميده شدن هوا از مخرج لفظ هنگام تلفظ
آن؛ از صفات فرعى حروف)
نَفْث (به فتح اول و سکون دوم) در لغت
به معناى دميدن از دهان، و در اصطلاح تجويد بهاين معنا است که هنگام تلفظ حرف، از
مخرج آن هوا دميده ميشود و بيرون مىآيد و در مقام ادا، صدايى است شبيه صداى دميدن
کوره آهنگرى يا زرگرى. نفث از صفات فرعى و غيرمتضاد بهشمار مىآيد حرف داراى اين صفت
را «حرف منفوث» گويند؛ مانند: حرف «ث» در کلمات ثلث، يلهث و ثلاثه.
نيز ر.ک: حرف منفوث.
[1]بيگلري ، حسن;سرالبيان فى علوم القرآن;صفحه
175
[2]فاضل گروسي ، عبد الحسين ، - 1324;تجويداستدلالى;صفحه
148
[3]حمد،غانم قدوري;الدراسات الصوتية عندعلماءالتجويد;صفحه
324
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 3279