صفت بُحّه

صفت بُحّه

(گرفتگى صدا هنگام تلفظ حرف؛ صفت ويژه حرف «ح»)

«بُحّه» به معناى خشونت و گرفتگى صدا است؛ يعنى هنگام تلفظ حرف، گرفتگى و فشردگى در حلق پديد مى‌آيد.

اين صفت مخصوص حرف «ح» است و اگر مراعات نشود، حرف «ح» با «ه» مشتبه مى‌شود.

صفت بحّه در برخى از منابع به عنوان يکى از صفات فرعى آمده است. به حرف «ح» که اين صفت را دارد، حرف «مبحوحه» گويند.

نيز ر.ک: حرف مبحوحه.