سوره هفتاد و پنجم قرآن

سوره قيامت ( سوره 75 )

(سوره هفتاد و پنجم قرآن)

(هفتاد و پنجمين سوره قرآن)

«قيامت» نام رستاخيز عمومى (معاد) است؛ روزى که همه از گورها برخاسته، به سوى محشر و سرنوشت ابدى خويش در بهشت يا دوزخ رهسپار مى‌شوند. در نخستين آيه اين سوره به قيامت سوگند ياد شده است و آن روز را به بشر يادآورى مى‌کند. نام سوره نيز از همين آيه گرفته شده است.

همانگونه که بيان شد، مطالب اين سوره پيرامون مساله قيامت كبرى دور مى‌زند، نخست از وقوع روز قيامت خبر مى‌دهد، و در مرحله دوم آن روز را يك بار با ذكر چند نشانه، و بار ديگر با اجمالى از سرگذشت انسان در آن روز توصيف مى‌كند، و خبر مى‌دهد كه اولين قدم در سير به سوى قيامت مرگ است، و در مرحله سوم سوره را با استدلال بر قدرت خداى تعالى بر اعاده عالم ختم نموده، اثبات مى‌كند همانطور كه خداى تعالى بر خلقت نخستين عالم قادر بود، همچنين بر خلقت بار دوم آن، كه همان قيامت است قادر است. گفته شده: اين سوره به شهادت سياق آياتش در مكه نازل شده است.

ويژگي‌هاى سوره قيامت:

1. چهل آيه به عدد کوفى، 39 آيه به عدد ديگر مکتب‌ها، 164 يا 199 کلمه و 652 يا 675 حرف دارد.

2. در ترتيب نزول، سى و يکمين و در قرآن کريم هفتاد و پنجمين سوره است.

3. پس از سوره قارعه و پيش از سوره هُمَزه، پيش از هجرت در مکه نازل شد و هيچ آيه مدنى ندارد.

4. از نظر حجم، از سوره‌هاى مفصّل و از گروه طوال آن به شمار مى‌آيد که بخشى از يک حزب قرآن را در برگرفته است.

5. يازدهمين سوره داراى سوگند است.

6. گفته شده آيه 16 اين سوره با آيه 6 سوره أعلى نسخ شده است.

موضوعات سوره:

1. بيان حوادث پايان اين جهان (اَشراط الساعة) ؛

2. حال نيکوکاران و بدکاران در قيامت؛

3. لحظات پراضطراب مرگ؛

4. هدف از آفرينش و رابطه آن با معاد؛

5. زنده شدن مردگان در قيامت.