سُوَر مكّي ابتدائيه
(سورههاى نازل شده در سالهاى آغازين بعثت)
سورههاى مکى بخشى از قرآن کريم هستند که طى سيزده سال اقامت پيامبر اکرم (ص) در مکه بر آن حضرت نازل شدهاند و به سه دسته تقسيم مىشوند:
1. سورههاى علق، مدّثّر، تکوير، أعلى، ليل، انشراح، عاديات، تکاثر و نجم در سالهاى نخست بعثت نازل شدهاند و به آنها «سور مکى ابتدايى» مىگويند.
2. سورههاى عبس، تين، قارعه، قيامت، مرسلات، بلد و حجر در اواسط زمان بعثت و اقامت رسول خدا (ص) در مکه نزول يافتند و به آنها «سور مکى متوسط» مىگويند.
3. سورههاى صافات، زخرف، دخان، ذاريات، کهف، ابراهيم، و سجده در مرحله پايانى زمان اقامت پيامبر (ص) در مکه نازل شدند و «سور مکى ختاميه» نام گرفتند.
اسامى سورههاى مزبور، مورد اتفاق همگان نيست.