سُوَر مدني

سُوَر مدني

(سوره‌هاى نازل‌شده در مدينه يا پس از هجرت)

تعريف سور مدنى به سبب اختلاف در ضوابط مکّى و مدنى بودن نيز مختلف خواهد بود، که به طور اختصار به‌آن اشاره مى‌شود:

1. سوره‌هايى که پس از هجرت نازل شده‌اند مدنى هستند؛ گرچه در مکه نازل شده باشند. اين قول مشهور و مبناى آن، زمان است.

2. سوره‌هايى که در مدينه نازل شده‌اند، مدنى هستند. اين قول بر اساس معيار مکانى است.

3. سوره‌هايى که مخاطب آن‌ها اهل مدينه است، مدنى‌اند و مخاطب خود را غالباً با «يا ايهاالذين آمنوا» خطاب کرده‌اند. اين قول کلّيّت ندارد و منسوب به ابن‌مسعود است.

ويژگى‌هاى سوره‌هاى مدني:

1. تفصيل احکام الهى در آن‌ها؛

2. بيان داستان منافقان؛

3. طولانى بودن اکثر سوره‌ها و آيات آن‌ها؛

4. گفت‌و‌گو با اهل کتاب و دعوت آنان به اسلام.

سوره‌هاى مدنى عبارت‌اند از:

بقره؛ آل‌عمران؛ نساء؛ مائده؛ انفال؛ توبه؛ رعد؛ حج؛ نور؛ احزاب؛ محمد؛ فتح؛ حجرات؛ رحمن؛ حديد؛ مجادله؛ حشر؛ ممتحنه؛ صف؛ جمعه؛ منافقون؛ تغابن؛ طلاق؛ تحريم؛ انسان؛ بيّنه؛ زلزله؛ نصر.

نيز ر.ک: سور مکى.