زمان فترت وحي

دوره فَترت وحي

(زمان فترت وحي)

(مدت زمان انقطاع وحى در اوايل بعثت)

دوره سه ساله‌اى که طى آن بر رسول خدا (ص) آيه‌اى نازل نشد و آن حضرت مخفيانه به عبادت خداوند و دعوت مردم به خداپرستى مشغول بود «دوره فترت وحى» ناميده مى‌شود و از نظر زمانى مربوط به آغاز بعثت است تا اين که پيک وحى بر آن حضرت نازل شد و آيه شريفه:((فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ))(حجر// 94) را آورد.

همه دانشمندان اسلامى دوره رسالت پيامبر (ص) را 23 سال دانسته‌اند؛ ولى در رواياتى از ائمه اطهار (ع) وارد شده است که قرآن کريم طى بيست سال بر رسول خدا (ص) نازل شد؛ بنابراين، دوره فترت وحى سه سال بوده است.

استاد جعفر مرتضى عاملى استناد به اين روايات را براى اثبات عدم نزول قرآن در سه سال اول بعثت مردود دانسته، مى‌گويد: استناد به چنين رواياتي اطمينان‌آور نيست؛ زيرا ممکن است آن‌چه در اين روايات آمده است، به نحو تقريب و تسامح باشد و در مقام تحديد دقيق نباشد. البته کسانى نيز مدت فترت را کمتر از اين گفته‌اند؛ از جمله: سه روز يا پانزده روز.

نيز ر.ک: دوره نزول قرآن.