خطاب تثنيه به لفظ واحد

خطاب تثنيه به لفظ مفرد

(خطاب تثنيه به لفظ واحد)

(مخاطب قراردادن يک نفر و اراده دو نفر)

«خطاب تثنيه به لفظ مفرد» آن است که گوينده، لفظ مفرد مى‌آورد و دو فرد را در نظر مى‌گيرد؛ مانند:

1.((فَمَن رَّبُّكُمَا يَا مُوسَى) ؛ «اى موسى پروردگار شما دو تن كيست» (طه// 49) . آيه خطاب به موسى و هارون است؛ ولى موسى ذکر شده و «يا موسى و يا هارون» در تقدير بوده است. )

2.((فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى) ؛ «مبادا ابليس شما را از بهشت بيرون کند! که به زحمت و رنج خواهى افتاد» (طه// 117) . )

آيه خطاب به آدم و حوا است، و کلمه «فتشقي» به صورت مفرد آمده، ولى هر دو را قصد کرده است.