خضوع و خشوع هنگام قرائت

خضوع و خشوع هنگام قرائت

(از مستحبات قرائت قرآن)

لين و نرمى هرگاه در قلب حاصل شود، از آن جهت که باعث انکسار و افتقار و تذلّل مى‌شود «خضوع» و از آن جهت که باعث خوف و خشيت و عمل مى‌شود «خشوع» است. بعضى گفته‌اند خضوع به قلب است و خشوع به اعضا (صدا و نگاه) . شايسته است که قارى هنگام تلاوت با ياد عظمت و جلال خداوند و اهميت آيات الهى در خود حالت خضوع و خشوع به وجود آورد و اين حالت را تا پايان تلاوت حفظ کند. خضوع و خشوع از مستحبات قرائت قرآن است.

پيامبر اکرم (ص) دراين‌باره مى‌فرمايد:

«تا زمانى قرآن بخوانيد که در تلاوت آن قلوب شما نرم مى‌شود و در خود احساس خضوع مى‌کنيد؛ در غير اين صورت، حق تلاوت را ادا نکرده‌ايد».