ختم قرآن

ختم قرآن

(تلاوت قرآن از آغاز تا پايان)

«ختم» به معناى به پايان بردن يا مُهر نهادن بر چيزى و «ختم قرآن» به معناى تلاوت قرآن از آغاز تا پايان آن است.

از آغازين روزهاى انتشار اسلام عنوان «ختم قرآن» براى مسلمانان آشنا بوده است، و صحابه درباره چگونگى ختم قرآن و کمترين زمانى که مى‌شود قرآن را ختم کرد، از پيامبر گرامى اسلام (ص) پرسش‌هايى مى‌کردند و پاسخ مى‌شنيدند.

درباره کمترين زمان براى ختم قرآن‌کريم روايت‌هاى متعددى از پيامبر اکرم (ص) و ائمه (ع) در دست است که کمترين زمان مناسب براى ختم کامل قرآن را سه روز و بيشترين و بلندترين زمان را شش ماه دانسته‌اند.

به‌اعتقاد زرکشى آمادگى و استعداد قاريان در بلندى و کوتاهى زمان ختم قرآن اثر دارد. مرحوم فيض کاشانى (ره) در کتاب شريف محجة‌البيضاء مى‌فرمايد: براى بندگان سالک راه عمل، شايسته است قرآن را در يک هفته بخوانند؛ چنان‌که در حديث وارد شده است؛ و آن‌هايى که سالک به اعمال قلب هستند و کارهاى فکرى دارند يا به نشر علم مشغولند، در يک ماه بخوانند؛ چنان‌که در دو حديث وارد شده است؛ و اگر از اشخاصى است که در معانى قرآن زياد دقت مى‌کند، کمتر از اين کفايت مى‌کند؛ زيرا به تأمل و تکرار احتياج دارد و مي‌تواند حداقلِ وارد شده يعنى پنجاه آيه در روز را بخواند.

نيز ر.ک: آداب ختم قرآن