حروف غنوي

حروف غُنَّه

(حروف غنوي)

(حروف ادا شده از انتهاى خيشوم در حالت ادغام و اخفا)

«غنه» آوازى است که پس از بستن لب‌ها از خيشوم (بيني) بيرون مى‌آيد. «حروف غنّه» حروفى هستند که در حالت ادغام يا اخفا از انتهاى خيشوم ادا مى‌شوند و عبارتند از: ميم ساکن؛ نون ساکن؛ تنوين.

صفت غُنّه در حروف مذکور در صورتى شديدتر خواهد بود که مشدد باشند. براى غُنّه مى‌توان نمونه‌هاى ذيل را ارائه داد:

من رحم؛ من لدن؛ ينمو؛ ان نشاء؛ لکم بها؛ من جاء؛ جنات تجري.