حروف بَينيه

حروف بَينيه

(حروف متوسط در شدّت و رخوت)

حروفى که نه چنان با شدّت تلفظ مى‌شوند که آواز به کلى راکد و مانع جريان صوت شود و نه چنان با سستى که مانند حروف رخوت محتاج کشش باشند «حروف بينيه» ناميده مى‌شوند و عبارتند از: ر؛ ع؛ ل؛ م؛ ن؛ و؛ ى (در عبارت «نور علمي» جمع شده‌اند) .

برخى «و» و «ي» را از حروف بينيه ندانسته‌اند.

نيز ر.ک: صفت توسط.