حرف تفشّي

حرف تفشّي

(حرف «شين»؛ عامل انتشار هوا در فضاى دهان هنگام تلفظ)

«تفشّى» از جمله صفات فرعى حروف، و عبارت است از انتشار هوا در فضاى دهان هنگام تلفظ حرف. حرف «ش» تنها حرف داراى اين صفت است که هنگام تلفظ آن، هوا در دهان پخش مي‌شود؛ به همين دليل، آن را «حرف تفشى» خوانده‌اند.

برخي گفته‌اند تفشّي در 8 حرف: « م، ش، ث، ف، ر، ص، س، ض » است. تفشّي در ميم به طريق غُنّه است، در شين و ثاء به انتشار است، در فاء به تأفّف است، در حرف راء به تکرار است، در حرف صاد و سين به صفير است، و در حرف ضاد به طريق استطاله است.

نيز ر.ک: صفت تفشّى.