حديث الهي

وحي مروي

(حديث الهي)

(القاى معنا بدون لفظ از جانب خدا بر قلب پيامبر؛ حديث قدسى)

وحى مروى يا وحى روايت شده يا حديث قدسي، اندرزها و راهنمايى‌هايى است که رسول خدا (ص) به واسطه جبرئيل (به صورت وحى، الهام يا در خواب يا القاى در ذهن) دريافت و از قول خداوند براى صحابه نقل کرده است. عده‌اى اين گونه وحى را با وحى قرآنى متفاوت دانسته و گفته‌اند وحى قرآنى از جهت لفظ و معنا، منسوب به خدا است؛ به خلاف حديث قدسى که معناى آن از خدا ولى الفاظ آن از رسول اکرم (ص) است. از طرفى وحى قرآنى جنبه اعجاز دارد؛ ولى حديث قدسى جنبه اعجاز ندارد.

تهانوى مى‌گويد: در فوايد امير حميدالدين آمده است که قرآن و حديث قدسى شش فرق دارند:

1. قرآن معجزه است، و حديث قدسى لازم نيست معجزه باشد؛

2. نماز بدون قرآن، نماز نيست؛ به خلاف حديث قدسى؛

3. منکر قرآن کافر است؛ به خلاف حديث قدسى؛

4. در نزول قرآن، حضور جبرئيل لازم است؛

5. لفظ قرآن از خدا است؛ ولى در حديث قدسى لازم نيست لفظ از خدا باشد؛

6. لمس قرآن بدون طهارت جايز نيست؛ ولى اين حکم در حديث قدسى شرط نيست.