نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1924
توريه مرّشحه
توريه مرّشحه
(توريه با ذکر لوازمِ يکى از دو معناى
قريب يا بعيد)
در «توريه مرشحه» بعضى از
لوازم «مورّىبه» يا «مورّىعنه» ذکر مىشود؛ به عبارت ديگر، در توريه مرشحه قرينهاى
سازگار با معناى دور يا نزديک وجود دارد؛ مانند:(وَالسَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ) ؛ «و آسمان را به قدرت خود برافراشتيم»
(ذاريات// 47) .
در اين آيه دو احتمال هست:
1. «أيد» جمع «يد» به معناى يکى از اعضاى بدن (دست) باشد که معناى نزديک
است، و قرينه سازگار با آن «بنيناها» است؛ ولى اين معنا مقصود گوينده نيست.
2. «أيد» به معناى قوت و قدرت باشد که معناى دور آن و نيز مقصود خداوند
است.
نيز ر.ک: توريه؛ توريه مجرده.
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه (285-286)
[2]بستاني ، بطرس ، 1898 - 1969;محيط المحيط
قاموس مطول للغة العربية;صفحه 967
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1924