تكرار ( بديع )

تكرار ( بديع )

(تکرار يک مطلب، به‌منظور تقرير و تثبيت آن؛ از انواع فنون بلاغى)

يکى از بهترين اسلوب‌هاى فصاحت و بلاغت و بدايع قرآن صنعت تکرار است.

عمده فايده تکرار، تقرير و تثبيت مطلب در ذهن و نفس آدمى است. منظور از تکرار، تأکيد است، و از ساير انواع تأکيد بليغ‌تر است؛ مانند:((كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ)ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ)((تکاثر// 3 -4) . )

و اما فوايد تکرار در جايگاه‌هاى متفاوت عبارت است از:

1. مدح:((وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ)أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ)((واقعه// 10 - 11) ؛ )

2. وعيد و تهديد: (الْحَاقَّةُ مَا الْحَاقَّةُ)((حاقه// 1 - 2) ؛ )

3. تعجب:((فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ)ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ)((مدثر// 19 - 20) ؛ )

4. استبعاد:((هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ))(مؤمنون// 36) .