تعبير از ماضي به لفظ مستقبل

تعبير از ماضي به لفظ مستقبل

(ذکر صيغه مستقبل و اراده معناى ماضى؛ از مصاديق مجاز لغوي)

آوردن لفظ مستقبل و اراده ماضي، از موارد مجاز لغوى به شمار مى‌آيد؛ مانند:

1. (أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ)((بقره // 44) . )«تأمرون» به معناى «امرتم» و «تنسون» به معناى «نسيتم» است.

2. (وَاتَّبَعُواْ مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ...) (بقره// 102) که «تتلوا» يعنى «تلت».

آوردن اين گونه تعابير، به معناى دوام و استمرار است.