نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1595
تشبيه حسن
تشبيه حسن
(تشبيهِ داراي
توضيح براي مشبّه و نزديک کننده آن به ذهن شنونده)
يکي از انواع
بديع، تشبيه حَسَن است. ثعلب در قواعدالشعر خود «التشبيه الجيد» را از فنون شعر برميشمارد و ابن معتز به پيروي از او در البديع
«حسن التشبيه» را به عنوان فني از فنون و محاسن کلام معرفي کرده است، و از عيوب تشبيه
سخن گفته است
ابن رشيق در کتاب العمدة تشبيه را به دو نوع
تشبيه حسن و تشبيه قبيح تقسيم نموده است. از ديدگاه وي تشبيه حسن تشبيهي استکه مشبّه
را به ذهنشنونده نزديک ميکند و آن را توضيح ميدهد و تشبيه قبيح برخلاف آن است.
باقلاني، آيات ذيل را به عنوان مصاديق تشبيه حسن
ذکر کرده است:
1.((وَلَهُ
الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ) ؛ و او راست در دريا سفينههاى
بادباندار بلند همچون كوهها (الرحمن//24) . )