تسوير قرآن

تسوير قرآن

(تقسيم قرآن در قالب سوره‌ها)

مراد از «تسوير قرآن» تقسيم قرآن در قالب سوره‌هاي متعدّد است. در انتساب تقسيم قرآن به سوره‌ها و تقسيم سوره‌ها به آيات، به پيامبر اکرم (ص) و خداوند متعال، جاي هيچ ترديدي نيست، و توصيف اجزاي قرآن به «سوره» و «آيه» در خود قرآن کريم آمده است. آنچه در آثار علوم قرآني محل بحث واقع شده حکمت اين تقسيمات است.

به يقين، اراده خداوند براى سوره‌سوره کردن قرآن از روى حکمت و تدبير بوده است. برخى از اين حکمت‌ها و مصالح که عقل بشر مى‌تواند درک کند عبارتند از:

1. اعلام نهايت عجز مخالفان قرآن؛ زيرا هر سوره از قرآن حتى کوچک‌ترين آن‌ها معجزه و نشانه‌اى از نشانه‌هاى الهى است؛

2. آسان کردن حفظ و فراگيرى قرآن و تشويق به آن؛

3. هر سوره قرآن روش و سبک مستقل دارد و از نظر موضوع و ويژگى‌هاى مختلف بلاغى و نظم با سوره ديگر متفاوت و داراي عطر و نسيم جان‌بخش و مخصوص خود است؛ مثلاً سوره يوسف داستان زندگى حضرت يوسف (ع) را بيان مى‌کند و نامى از بهشت و جهنم و امثال آن در اين سوره نيست. سوره مجادله نيز نام و ذکر خداوند را بيان مى‌کند، در سوره منافقين از نفاق و دورويى منافقان سخن به ميان آمده است.