ترجمه‌هاي بنگالي قرآن

ترجمه‌هاي بنگالي قرآن

(قرآن ترجمه شده به زبان بنگالي، از زبان‌هاى هندوآريايى)

بنگالى يکى از زبان‌هاى گروه شرقى خانواده هندوآريايى است، و هشتاد ميليون نفر از مسلمانان بنگلادش و ديگر نقاط هند به آن سخن مى‌گويند.

ترجمه‌هاى بنگالى قرآن - اعم از ترجمه جزء يا همه قرآن - به‌شرح ذيل است:

1. ترجمه سوره فاتحه و جزء سى‌ام قرآن در سال 1868م به همت غلام‌اکبر‌على اهل کلکته چاپ شد.

2. ترجمه کامل قرآن به قلم برهمن بهى گيريش چاندار سن غير مسلمان، از کهن‌ترين ترجمه‌هاى بنگالى قرآن است که در سال 1881م به چاپ رسيد.

3. ترجمه برگزيده‌اى از آيات برجسته قرآن توسط فيليپ بيسواس از مسيحيان بومي، در سال 1892م چاپ شد.

4. ترجمه قرآن اثر ويليام گولدساک که به‌صورت جزوه در سال 1908م از چاپ خارج شد.

5. ترجمه ديگر از غيرمسلمانان به کوشش هندويى به نام کران گوپال سينگهه در سال 1908م که جزء عَمَّ را منتشر کرد.

6. مولوى محمد نعيم‌الدين نخستين مسلمانى بود که ترجمه کاملى از قرآن‌کريم به زبان بنگالى انجام داد. نخستين بخش اين ترجمه در سال 1891م چاپ شد.

7. ترجمه قرآن به قلم خان‌بهادر تسليم‌الدين که جزء عَمَّ آن در سال 1908م و دوره کامل ترجمه در سال 1925م منتشر شد.

8. ترجمه مولانا عباس‌على در سال 1909م در 976 صفحه منتشر شد.

9. ترجمه خان‌داکر ابوالفضل عبدالکريم، معلم زبان عربى و فارسى در سى جزء در سال 1915م به چاپ رسيد.

10. ترجمه فضل‌الرحيم در دو بخش در سال‌هاى 1931 و 1932م.

11. ترجمه مولانا محمد‌اکرم‌خان در پنج مجلد در سال‌هاى 1958 و 1959م.

اين ترجمه‌ها در دوره‌اى انجام شد که هنوز هند استقلال نداشت. پس از استقلال هند در سال 1947م و تحول در بخش فرهنگى، ترجمه قرآن رونق بيشترى گرفت.

12. در سال‌هاى 1967، 1969 و 1971م ترجمه کاملى از قرآن با عنوان قرآن الکريم در داکا منتشر شد که حاصل تحقيق گروهى در «بنياد اسلامى» آن شهر بود.