تخصيص قرآن به قياس

تخصيص قرآن به قياس

(تخصيص زدن آيه‌اى از قرآن با قياس)

از ديدگاه شيعه، اصل قياس باطل است؛ در نتيجه، تخصيص قرآن با آن به طريق‌اولى باطل است؛ اما ادعا شده که آيه حد زنا((الزَّانِيَةُ وَالزَّانِى فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِى دِينِ اللَّهِ...) ؛ )به هر زن زناكار و مرد زناكارى صد تازيانه بزنيد و اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد در [كار] دين خدا نسبت به آن دو دلسوزى نكنيد (نور// 2) با قياس تخصيص خورده است؛ زيرا اين آيه، هر زانى اعم از آزاد و بنده را شامل مى‌شود و حد آن صد ضربه تازيانه است؛ ولى مى‌گويند اين حکم درباره عبد به‌خاطر مقايسه‌اى که با «امه» (کنيز) صورت گرفته تخصيص خورده است:((... فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ...) ؛ )پس چون به ازدواج [شما] درآمدند اگر مرتكب فحشا شدند پس بر آنان نيمى از عذاب [ مجازات] زنان آزاد است (نساء// 25) .