نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1387
تحقيق (قرائت)
تحقيق (قرائت)
(اداى درست حروف
از جهت مخارج و صفات ويژه آنها)
«تحقيق» در لغت به معناى نهايت دقت در اداى حق
هر چيزى يا رسيدن به حقيقت و نهايت شأن آن، و در اصطلاح، رعايت مخارج و صفات ويژه هريک
از حروف و اداى درست آنها است.
در تحقيق، محل وقف و وصل، تأنى و شمردهخوانى
بايد رعايت شود. امتياز تحقيق سبب شده است تا اين گونه قرائت را براى نوآموزان و متعلمان
قرآن سفارش کنند.
قرائت قرآن مستحب است به صورت ترتيل باشد، و فرق
بين ترتيل و تأويل اين است که تحقيق، براى تمرين و تعليم است، ولى ترتيل براى تدبر
و تفکر و استنباط است؛ پس، هر تحقيقى ترتيل است؛ اما هر ترتيلى تحقيق نيست.
«تحدير» و «تدوير» نيز گونههاى ديگر از کيفيت
قرائت به شمار ميروند.
[1]عطار ، داود;التجويدوآداب
التلاوة;صفحه 88
[2]سيوطي ، عبد
الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد1;صفحه (344-346)
[3]شيخ عثمان،حسن;حق
التلاوة;صفحه 61
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 1387