تحذير و تنفير
(برحذرداشتن و اظهار تنفّر؛ از اسباب تقديم لفظ)
«تحذير و تنفير» -از اسباب «تقديم و تأخير»- مقدم کردن لفظ، براى برحذر داشتن مخاطب و اظهار تنفر از چيزى است؛ مانند:
1.((الزَّانِى لَا يَنكِحُ إلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً...))(نور// 3) که «زانيه» و «مشرکه» را با هم ذکر کرده و «زانيه» را بر «مشرکه» مقدم داشته است.
2. تقديم «النساء» بر «البنين» در (زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنطَرَةِ...)((آل عمران// 14) . )
تقديم به اين دليل است که امتحان شدن به سبب محبت به زنان، سختتر از اولاد است.