تأخّر حكم از نزول

نزول قبل‌الحكم

(تأخّر حكم از نزول)

(واجب شدن عمل به مضمون آيه، مدتى بعد از نزول آن)

گفته شده: گاهى آيه‌اى نازل مى‌شد و سپس مردم با فاصله زمانى بسيار، ‌به اجراى حکم آن مکلف مى‌شدند. نمونه آن، نزول((قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى))(اعلى// 14 و 15) است که درباره زکات فطره بحث مى‌کند. نزول اين آيات، در مکه و پيش از وجوب زکات فطره بوده است؛ در حالى که روزه و زکات فطره در مدينه واجب شد. نزول قبل از حکم را حاکى از تعيين خطوط کلى احکام سالها پيش از اجرا دانسته‌اند.