نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 131
آيات مبهم
آيات مبهم
(آيات داراى نوعى ابهام)
آيات مبهم يا آيات مبهمات، آيات در بردارنده
برخى الفاظ و عبارات مبهم هستند.
آيات مبهم گاهى به دليل عدم
بيان اسامى اشخاص و گاهى به علت عدم بيان نام قبيله يا قوم يا نبردن نام حيوان و يا
عدم بيان زمان و مکان حادثه، داراى نوعى ابهام شدهاند.
به گفته جلالالدين سيوطى مبهمات قرآن
به مبهمات اشخاص، مبهمات اقوام، مبهمات ازمنه، مبهمات امکنه و مبهمات حيوانات تقسيم
ميشوند.
دانشمندان علوم قرآنى معتقدند مرجع رفع
ابهام در اين آيات، دليل نقلى است؛ نه رأى و نظر افراد؛ زيرا فرضيههاى بشرى همواره
ابطالپذيرند.
نمونههايى از آيات مبهم:
1. آيه 72 سوره بقره:((وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا
وَاللّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ) . در اين آيه، اسم شخص مقتول بيان نشده
است؛ ولى روايات اسم او را )عاميل خواندهاند.
2. آيه 204 سوره بقره:((وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِى الْحَيَاةِ
الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِى قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ)
. نام او را اخنس بن شريق بيان کردهاند. )
[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد4;صفحه (95-118)
[2]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد1;صفحه (155-163)
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 131