بشرى ( قرآن )

بشرى ( قرآن )

(يکى از اوصاف قرآن)

«بشارت و بشري» به معناى خبر شادى‌بخش است و «بشير» به معناى مژده‌دهنده و جمع آن بُشر (بر وزن قفل) است.

«بشرى» در آيه 2 سوره نمل((هُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ))و نيز آيات 102 سوره نحل و 12 سوره احقاف، وصف قرآن است.

«بشير» در آيه 4 سوره فصلت((بَشِيرًا وَنَذِيرًا فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ))نيز وصف قرآن ذکر شده است.

چون قرآن کريم مؤمنان را به رهايى از دوزخ و رستگارى در بهشت و نعمت‌هاى الهى بشارت مى‌دهد، بشرى و بشير ناميده شده است.