ايجاز قصر

ايجاز قصر

(ايجاز به سبب کلام داراى الفاظ اندک و معانى بسيار، بدون حذف)

ايجاز قصر هنگامى است که ساختار کلام بر الفاظ اندک و معانى بسيار بنا شود؛ بدون آن که حذفى در کار باشد؛ مانند:

1.((إِنَّهُ مِن سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِى مُسْلِمِينَ) ؛ )كه از طرف سليمان است و [مضمون آن] اين است به نام خداوند رحمتگر مهربان. بر من بزرگى مكنيد و مرا از در اطاعت درآييد (نمل// 30 - 31) .

2.((وَلَكُمْ فِى الْقِصَاصِ حَيَاةٌ))و‌اى خردمندان شما را در قصاص زندگانى است (بقره// 179) .

در قرآن کريم «ايجاز قصر» فراوان به‌کاررفته است.

نيز ر.ک: اشاره.