امثال قصصي قرآن

امثال قصصي قرآن

(مَثَل‌هاى قرآنى متضمن حوادث تاريخى)

امثال قصصى (تاريخي) قرآن دربردارنده حوادث تاريخى‌اند، ولى درصدد بيان تاريخ نيستند؛ بلکه در مقام عبرت، وعظ و هدايت بشر به‌کار مى‌روند و حکمت ساير امثال قرآن در آن‌ها جارى است. لازم نيست مَثَل‌هاى تاريخى يک قصه واقعى و حقيقى باشد؛ بلکه مى‌تواند حاوى يک واقعه فرضى و تمثيلى نيز باشد.

زمخشرى در تفسير:((وَضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً...))(نحل// 112) مى‌گويد: ممکن است قريه‌اى فرضى با اين صفت يا يک قريه از قريه‌هاى قديم باشد که حال و ويژگى‌هاى آن در واقع چنين بوده است.

قرآن کريم به مَثَل بودن بسيارى از قصه‌هاى تاريخى و قديم قرآن صراحت دارد؛ مانند: آيات 175 - 176 اعراف، 112 - 113 نحل، 32 - 33 کهف و 13 - 29 يس.

اما به نظر برخى از دانشمندان، تشبيهات به کار رفته در اَمثال قصصى يا تاريخى قرآن، بر پايه وقايع تاريخى و قصص واقعى است؛ از اين‌رو، نوعى مستقل از مثل‌هاى ظاهرى است.

امثال تاريخى قرآن افزون بر اختصار، به دور از خرافات و اسطوره است.