امثال بلند قرآن

امثال بلند قرآن

(مَثَل‌هاى طولانى قرآن)

ابن‌رشيق قيروانى، امثال قرآن را به‌لحاظ طول مَثَل به بلند و کوتاه تقسيم و براى هرکدام آياتى بيان کرده است؛ ولى حسن بن عبدالرحمان خلود رامهرمزى در قياس با امثال متقدمان عرب، همه امثال قرآن را بلند مى‌داند؛ اما امثال قرآن درمقايسه با خودشان بلند و کوتاهند؛ چون بلندى و کوتاهي، نسبى است.

امثال بلند قرآن مانند:(()… كَالَّذِى يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاء النَّاسِ وَلاَ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا) ؛ مانند كسى كه مالش را براى خودنمايى به مردم‌، انفاق مى‌كند و به خدا و روز بازپسين ايمان ندارد. پس مَثَل او همچون مَثَل سنگ خارايى است كه بر روى آن‌، خاكى (نشسته‌) است‌، و رگبارى به آن رسيده و آن (سنگ‌) را سخت و صاف بر جاى نهاده است‌ (بقره// 264) . و نيز آيات 10 و 11 سوره تحريم و 39 و 40 سوره نور.

نيز ر.ک: امثال کوتاه قرآن.