3. جامعيت در هدايت: قرآنکريم هدايت همه ابعاد وجودى انسان اعم از فطرت،
عقل، غرايز و… را مد نظر قرار داده است؛ از اين رو، در قرآن،
معارف عقلى، رواني، اعتقادي، اخلاقى و… وجود دارد.
4. فراگيرى همه زمانها: قرآن در همه زمانها کاربرد دارد و مرز زمانى
نمىپذيرد.
5. فراگيرى همه مکانها: قرآن کريم انسان را بدون توجه به مرز نژادى و
جغرافيايىاش در نظر گرفته است؛ از اين رو، به محيط و جغرافياى خاص محدود نمىشود.
6. جامعيت براى همه اصول و معارف و آرمانهاى اديان و کتابهاى پيامبران
پيشين:((شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى
بِهِ نُوحًا وَالَّذِى أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى
وَعِيسَى...))(شورى// 13) .