اعجاز پيشگويي‌هاي علمي قرآن

اعجاز علمي قرآن

(اعجاز پيشگويي‌هاي علمي قرآن)

(معجزه‌بودن قرآن از جهت بيان علوم طبيعيِ مجهول در زمان نزول)

«اعجاز علمى قرآن» از وجوه اعجاز محتوايى آن است. قرآن‌کريم از حوادث مهمى خبر داده که در وقوع آن‌ها خطايى ديده نشده است. درست بودن اين اخبار، گواه بر اين است که پيامبر (ص) اين اخبار را از طريق وحى و غيب گرفته است؛ زيرا خبر صادق دادن از آينده از مسير طبيعى و عادى، محال است.

قرآن کتابى هدايتگر است، نه علمى؛ ولى در پاره‌اى موارد به برخى پديده‌هاى علمى نيز اشاره کرده است. قرآن در روزگارى به اين گونه مطالب پرداخته که براى بشر عادى هيچ راهى براى پى‌بردن به آن مطالب نبوده است. از مسائل علمى قرآن به دو مورد آن اشاره مى‌کنيم:

1. کرويت زمين: در آيه 40 سوره معارج آمده است:((فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ...) ؛ )[هرگز] به پروردگار خاوران و باختران سوگند ياد مى‌كنم. مشرق‌ها و مغرب‌ها به صورت جمع، به کروى بودن زمين اشاره دارد؛ چون هر نقطه از زمين به دليل کروى بودن، نسبت به نقطه ديگرش مشرق يا مغرب است، و اگر زمين مسطح بود، چنين نمى‌شد.

2. جاذبه زمين: در آيه 2 سوره رعد مى‌خوانيم:((اللّهُ الَّذِى رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا...) ؛ )خدا [همان] كسى است كه آسمانها را بدون ستونهايى كه آنها را ببينيد برافراشت. مراد از ستون‌هاى نامرئى همان جاذبه زمين است.

همين مطلب در آيه 25 سوره مرسلات آمده است:((أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا) ؛ )مگر زمين را محل اجتماع نگردانيديم.