از ويژگيهاى قوانين كلّى اسلام آن است كه در شرايط گوناگون و محيط هاى مختلف قابل اجراست، و مسلمانان زمانى كه بر بخش عظيمى از جهان دست يافته بودند، در پرتو همين قوانين، قرنها جوامع بشرى را با قدرت و عظمت اداره كردند. امام باقر (عليه السلام) مى فرمايد: «إنّ اللّهَ لم يدَعْ شيئاً تحتاجُ إليه الأُمّة إلاّ أنْزله في كتابِه و بيَّنه لرسُولهِ و جَعَلَ لكلّ شيء حدّاً و جَعَل عليه دليلاً»[1]: خداوند هيچ چيزى را كه مردم به آن نيازمندند وانگذارده مگر اينكه در كتاب خود از آن سخن گفته و براى رسول خود حكمش را توضيح داده است، و براى هر چيزى حدى، و براى هر حدى دليلى معين كرده است.

اصل هفتاد و سوم

د ـ قرآن در آيات مختلف به مناسبتهاى گوناگون اسرار جهان آفرينش را كه بشر آن روز از آن آگاهى نداشت بيان كرده است، وكشف اين اسرار براى فرد درس نخوانده كه در يك جامعه بى خبر از همه چيز زندگى مى كند، جز از طريق وحى امكان پذير نيست. كشف قانون جاذبه از افتخارات علم جديد به شمار مى رود و اينك استوارى كاخ آفرينش را برپايه آن تفسير مى كنند. قرآن در جمله بسيار كوتاهى پرده از اين قانون برداشته و مى فرمايد:(اللّهُ الّذي رَفَعَ السَّمواتِ بِغَيْرِ عَمَد تَرَونَها) (رعد/2): خدايى كه آسمانها را بدون ستون مرئى برافراشته است. كشف قانون زوجيت عمومى يكى ديگر از دست آوردهاى علم جديد است، و قرآن كريم در روزگارى كه كمترين اطلاعى در اين باره موجود نبود از آن خبر داده مى فرمايد:(وَ مِنْ كُلِّ شَيْء خَلَقْنا زَوجينِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ) (ذاريات/49): از هرچيزى جفت آفريديم، باشد كه متذكر شويد. و