زيبايى فعل، زيبايى فاعل از نظر روح وانديشه نيز شرط دريافت پاداش مى باشد از اين جهت، مسجد سازى مشركان به خاطر شرك ورزيدنشان بى فايده است، چنان كه مى فرمايد:

(ما كانَ لِلْمُشْرِكينَ أَنْ يَعْمُرُوا مَساجِدَ اللّهِ شاهِدينَ عَلى أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ أُولئِكَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ وَفِى النّارِ هُمْ خالِدُونَ).[1]

«هرگز بر مشركان روا نيست كه مسجدهاى خدا را تعمير كنند، در حالى كه بر كفر خود گواهى مى دهند. اعمال آنان باطل شده و در آتش جاودانه خواهند بود».

روى اين اساس، مفاد يك رشته از آياتى روشن مى گردد كه يادآور مى شوند كه اگر فرد با ايمان بعداً شرك ورزد، اعمال اوحبط مى شود، از جمله آنجا كه مى فرمايد:

(...وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ ما كانُوا يَعْمَلُونَ) .[2]

«اگر شرك ورزند آنچه را كه انجام داده اند باطل و بى اثر مى شود».

و در آيه ديگر، خطاب به پيامبر ولى براى تفهيم ديگران همين مضمون را يادآور شده، مى فرمايد:

(...لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرينَ) .[3]

«اگر شرك ورزى، عمل تو باطل مى شود و از زيانكاران هستى».

در حقيقت، با توجه به اين كه شرك مذكور در دو آيه پيشين، شرك متأخر از ايمان است، شاخه اى از ارتداد ـ عامل اول ـ خواهد بود.