والشهداء أن يشفعوا فيشفعون ويخرجون من كان فى قلبه ما يزن ذرّة من إيمان».[1]

«پس اجازه داده مى شود كه فرشتگان و پيامبران و شهدا، شفاعت كنند آنگاه آنان شفاعت مى كنند. و هر كس كه ذره اى ايمان در قلب او باشد از جهنم خارج مى كنند».

و در حديث ديگر فرمود:

«فيشفعون حتى خرج من قال لا إله إلاّ اللّه ممّن فى قلبه ميزان شعيرة».[2]

«آنگاه شفاعت مى شوند تا آن كه هركس كه حتى يك جو، ايمان واقعى داشته باشد از جهنم خلاص مى شود».

10. كسى كه ولايت اميرالمؤمنين و فرزندان معصوم آن حضرت را نداشته باشد شفاعت نمى شود

به حديث شماره 96 مراجعه شود.

اشكال:آيه:(وَلا يَشْفَعُونَ إِلاّ لِمَنِ ارْتَضى) مى گويد شفاعت براى كسانى است كه مورد رضايت و پسند خداى متعال باشند و كسى كه آلوده به گناه باشد مورد ارتضاى الهى نيست و از شفاعت بهره اى نخواهد داشت.

پاسخ: از همه روايات شفاعت استفاده مى شود كه گنهكاران مشمول شفاعت خواهند شد و بخصوص اين روايت «ادخرت شفاعتى لأهل الكبائر من أُمّتى» كه به گفته مرحوم امين الإسلام طبرسى مورد قبول همه مسلمين است.[3]